Vorig jaar leefde ik lekker in mijn eigen bubbel. Heerlijk!
Natuurlijk kreeg ik genoeg mee van wat er in de wereld gebeurde en natuurlijk vond ik daar wat van, maar het lukte mij positief en optimistisch te blijven.
Het exacte moment weet ik niet meer, maar ineens was dat over. Het leek net of ik in een discussie gezogen werd en dat ik een standpunt moest innemen. Ik was ineens uit mijn bubbel en dat voelde vanaf het begin al niet lekker. Maar goed, ik ben de beroerdste niet en als iemand met mij wil sparren over de wereld dan wil ik best wel even uit mijn bubbel. Om daarna als de wiedeweerga weer terug mijn bubbel in te gaan. Dat lukte echter niet zo goed. Ik kwam terecht in een negatieve spiraal van zorgen, meningen, mopperen, boos worden en vooral niet meer bezig zijn met waar ik mee bezig zou willen zijn: mijn bubbel.
Langzaam kom ik weer in mijn bubbel. Mijn bubbel waar manlief is, waar mijn kinderen en mijn kleinkinderen zijn, waar mijn zussen zijn die op afstand toch dichtbij zijn, waar een paar vriendinnen en kennissen af en toe mijn bubbel in komen om gezellig een beetje met me mee te doen, waar mijn werk en mijn praktijk een leuke rol in hebben. Gewoon mijn bubbel !
Is dit nou saai? Nee, hoor.
Heb ik dan helemaal nergens iets over te roepen? Tuurlijk wel! Geloof me, ik heb overal een mening over 😊.
Ben ik oppervlakkig of niet sociaal genoeg? Ik denk dat dat wel meevalt.
Wat ik echt hoop, is dat ik een verandering teweeg kan brengen in mensen binnen én mensen buiten mijn bubbel. Een positieve, liefdevolle, zorgzame, verdraagzame, respectvolle, verantwoordelijke verandering om zo mijn bubbel een beetje mooier te maken. Een verandering die van mijn bubbel overgaat naar jouw bubbel en zo weer verder.
Ik voel nu bij sommige van jullie de wenkbrauwen om hoog gaan, want wie mij de laatste weken is tegengekomen, weet dat ik mezelf wel heel leuk afschilder nu. Dat neemt niet weg dat ik wel heel graag die verandering wil maken. Dus als je ziet dat er een gat in mijn bubbel nog niet helemaal dicht is of dreigt groter te maken, waarschuw me dan even. Dan pak ik mijn breinaalden en brei ik een lapje om het gat te dichten. En in dat lapje brei ik liefde en zorgzaamheid en alle hierboven genoemde dingen. En als jij zo’n lapje nodig hebt voor jouw bubbel dan hoor ik het wel. Dan brei ik er ook eentje voor jou.