- Ik ben die ik ben.
En dat is goed. Met dit lichaam en deze geest mag ik het doen. Dit is alles wat ik heb. Ik kan niet meer ruilen. Dit is precies zoals ik nu mag en wil zijn. Ik houd op mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan.
- Ik hoef niet perfect te zijn.
Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan. Perfectie is stilstand, geen groei en geen ontwikkeling. Ik leef, dus ik heb leermomenten. En daar leer en groei ik van als mens. Ik ben perfect zoals ik ben, met alles waar ik nog in kan groeien.
- Ik krijg precies wat ik nodig heb.
Alles helpt mij om mijn opdracht op aarde te vervullen – ook de tegenslagen, ziektes, de vijanden en de ruzies, de verloren liefdes en de gebroken harten. Als ik dat nu niet zie, zal ik het later wel zien. Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles nog veel erger zou kunnen zijn. Heb vertrouwen.
- Ik hoef alleen maar volstrekt eerlijk naar mezelf te zijn.
Soms kan ik beter selectief met de waarheid omgaan. Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel. En soms mag ik mezelf beschermen. Zonder te liegen tegen mezelf, als ik maar weet wat ik doe en waarom.
- Ik kan het nooit de hele wereld naar de zin maken.
Wat de één goed vindt, vindt de ander waardeloos. Er zal altijd iemand zijn die mij bekritiseert; er zal altijd iemand zijn die mij bewondert. Ik mag gewoon doen wat ik voel dat het juiste is om te doen. Ik luister naar mijn innerlijke weten.
- Ik hou mijn aandacht in het nu.
Oude koeien horen in de sloot. Alles is gebeurd, omdat het moest gebeuren. Het heeft geen zin erover te piekeren. Ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie. Gebruik maken van mijn geheugen en het opdiepen van vreugdevolle herinneringen is waardevol. Maar NU is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven. Want alleen NU gebeurt er echt, in vlees en bloed, wat er gebeurt!
- Ik hou mijn aandacht hier.
Hier is mijn lichaam, dus hier ben ik. Hier is de belangrijkste plek op aarde! Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven – hier klopt mijn hart, hier haal ik adem, hier voel ik mijn spieren onder mijn vel. Zonder te gaan zweven en zonder twee dingen tegelijk te doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half. Ook zonder me nodeloos druk te maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij….elders. Ik ben hier.
- Iedereen mag van mij genieten op zijn/haar eigen wijze.
In ben hier nodig. Anderen leren van mij, ik leer van anderen. Zonder het ‘hoe’ te weten. Dat is ook oké. Ik laat iedereen zijn/haar oordeel over mij; positief of negatief. Ik mag genieten van complimenten en ik kan ook kritiek incasseren. Zonder elk beeld van een ander over mij te corrigeren.
- Ik hoef niet bang te zijn.
Ik hou mijn angsten kritisch tegen het licht. Lijdt een mens niet het meest onder het lijden dat hij vreest? ik wacht rustig af en ik bereid me voor, zonder te fantaseren over alle vreselijk dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren. Dat vind ik zonde van de tijd. We zien wel! Als alles goed gaat, heb ik gelukkig niet vergeefs geleden. En als er wel iets akeligs gebeurt, heb ik tenminste niet vooraf geleden.
- Ik hou ontzettend veel van mezelf.
Daarom kan ik ook van andere mensen houden. Net zoals ik van dieren, planten, bomen en rotsen hou. En alles houdt van mij. Zelfs de stoel waarop ik zit, houdt van mij. Het tijdschrift dat ik in mijn handen heb, houdt van mij. De zon bemint mij en de maan ook. Alles is liefde en ik ben daarvan een kostbaar liefdevol deeltje in het oneindige heelal.